ยาสูบ ๒ หมายถึง น. ใบของต้นยาสูบ (Nicotiana tabacum L.) ที่หั่นเป็นเส้นใช้ใบตองหรือใบจากเป็นต้นมวนสูบ.
(ปาก) ก. ประทังความหิว เช่น หากินไม่พอยาไส้.
[หฺยัง] ก. ชนะศัตรู. (ช.).
[หฺยา] น. เรียกหญิงลูกครึ่งจีนกับมลายูที่เกิดในมลายูและอินโดนีเซียว่าย่าหยา, คู่กับ บ้าบ๋า.
[หฺยี] น. น้องรัก. (ช.).
ว. ชั่ว, ไม่ดี, หยาบ, ไม่งาม. (ช.).
ก. เคล้าคละ, ปะปน. น. ชื่อกับข้าวอย่างหนึ่งที่ปรุงโดยเอาผักและเนื้อสัตว์เป็นต้นมาเคล้าเข้าด้วยกัน เช่น ยำเนื้อ ยำเล็บมือนาง ยำปลากรอบ.
น. ยำเนื้อย่างใส่แตงกวา ปรุงรสเปรี้ยว เค็ม เผ็ด.